Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Łęczycy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 kwietnia 2025 roku

Sąd Rejonowy w Łęczycy I Wydział Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Wojciech Wysoczyński

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Katarzyna Retkowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2025 roku

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.

przeciwko (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 2.417 zł. (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty;

III.  nakazuje pobrać od powódki na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego
w Łęczycy kwotę 2.100,52 zł ( dwa tysiące sto złotych 52/100) tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów sądowych w postaci wynagrodzenia biegłego.

Sędzia Wojciech Wysoczyński

Sygnatura akt I C 126/23

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2023 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
z siedzibą w G. wystąpiła do Sądu Rejonowego w Łęczycy z pozwem przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W., wnosząc o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 1.727,24 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty głównej roszczenia naliczanymi od dnia 25 marca 2023 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu,
w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z odsetkami.
W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że w niniejszej sprawie roszczenie dotyczy szkody z dnia 7 sierpnia 2022 roku likwidowanej z dobrowolnego ubezpieczenia autocasco (AC). Podnoszono, iż w dniu 7 sierpnia 2022 doszło do kolizji drogowej pojazdu marki B. o numerze rejestracyjnym (...). Warsztat zgodnie z treścią zlecenia naprawy sporządził kalkulację naprawy i przed przystąpieniem do naprawy przedłożył ją zakładowi ubezpieczeń celem uzgodnienia kosztów naprawy stosownie do wymogów sformułowanych w OWU AC. Zakład ubezpieczeń zweryfikował przedłożoną mu przez warsztat kalkulację. Pozwany zakład ubezpieczeń przyznał odszkodowanie za przedmiotową szkodę i tym samym uznał swoją odpowiedzialność. Wskazano, że sporna między stronami jest wysokość stawki za roboczogodzinę prac blacharskich i lakierniczych, z uwzględnieniem której wyliczone zostały koszty przeprowadzanej naprawy pojazdu, cena materiału lakierniczego oraz zakres naprawy.

(pozew – k. 3-6v)

W dniu 12 kwietnia 2023 roku Sąd Rejonowy w Łęczycy wydał nakaz zapłaty
w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem strony powodowej.

(nakaz zapłaty – k. 13)

W dniu 24 kwietnia 2023 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniosła sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.
W uzasadnieniu strona pozwana przyznała, iż wypłaciła na rzecz powoda łącznie kwotę odszkodowania w wymiarze 11.698,00 zł. Wskazano także, iż pozwana dokonała weryfikacji kosztorysu załączonego przez powódkę, wskazując przy tym, że w przypadku ubezpieczenia Autocasco decydujące znaczenie maja warunki ubezpieczenia, nie zaś ogóle zasady prawa odszkodowawczego i reguła pełnego odszkodowania.

(sprzeciw od nakazu zapłaty – k. 18-19)

Pismem z dnia 15 listopada 2024 roku strona pozwana oświadczyła, iż pakiet aerodynamiczny, w którym miał być wyposażony pojazd B. nie był objęty zakresem umownej odpowiedzialności gwarancyjnej ubezpieczyciela.

(pismo procesowe pozwanej – k. 230)

Na dalszym etapie strony podtrzymały swoje stanowisko w sprawie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

P. T. zawarł z (...) Zakładem (...) umowę ubezpieczenia OC oraz Autocasco pojazdu B. o numerze rejestracyjnym (...) nr VIN (...). Ochrona ubezpieczeniowa miała obejmować okres od dnia 27 marca 2022 roku do dnia 26 marca 2023 roku. Ubezpieczenie objęte zostało polisą numer (...). Ubezpieczenie autocasco zawarte zostało w ramach (...) w wariancie od wszystkich ryzyk i w wariancie serwisowym ustalania kosztów naprawy. W informacjach szczegółowych dotyczących ubezpieczonego pojazdu ujętych w polisie brak jest informacji o pakiecie aerodynamicznym.

(kopia polisy ubezpieczeniowej – k. 231-232)

Zgodnie z §12 ust. 1 pkt 15 Ogólnych Warunków Ubezpieczeń Komunikacyjnych (...) ustalonych uchwałą Zarządu (...) Spółki Akcyjnej nr (...) (dalej jako OWU) ubezpieczeniem AC nie są objęte szkody powstałe w wyposażeniu pojazdu niewymienionym w umowie AC lub w wyposażeniu pojazdu zamontowanym po zawarciu umowy AC, o którym nie powiadomiono PZU.

Jednocześnie zgodnie z §17 ust 3 pkt 2a OWU (w przypadku szkody częściowej) wysokość odszkodowania ustala się z uwzględnieniem sposobu naprawy pojazdu w wybranym przez ubezpieczonego warsztacie oraz w oparciu o zasady zawarte w systemie A., E. lub DAT, z zastosowaniem stawki za roboczogodzinę ustalonej przez PZU w wariancie serwisowym i optymalnym – w oparciu o średnie ceny usług stosowane przez warsztaty porównywalnej kategorii do warsztatu wykonującego naprawę, działające na terenie województwa, w którym znajduje się ten warsztat. Jednocześnie w razie udokumentowania naprawy pojazdu rachunkami lub fakturami VAT, PZU weryfikuje koszty wynikające z tych rachunków lub faktur VAT pod kątem ich zgodności z zasadami określonymi w ust. 3 (§17 ust. 4).

(kopia OWU – k. 233 -246v)

W dniu 7 sierpnia 2022 roku, doszło do kolizji drogowej, w której uszkodzeniu uległ pojazd marki B. o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność P. T.. Szkoda na pojeździe została zgłoszona w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń w ramach ubezpieczenia Autocasco i zarejestrowana pod numerem szkody (...).

(bezsporne).

W dniu 2 września 2022 roku, doszło do zawarcia umowy przelewu wierzytelności z polisy AC poszkodowanego, między P. T., a (...) Sp. z o.o. sp. k. w Ł.. Na jej podstawie na rzecz (...) Sp. z o.o. sp. k. w Ł. przelana została wierzytelność z tytułu odszkodowania z polisy AC poszkodowanego – dotyczącej szkody komunikacyjnej pojazdu marki B. o numerze rejestracyjnym (...) nr VIN (...), który uległ uszkodzeniu w dniu 7 sierpnia 2022 roku.

(umowa przelewu wierzytelności [płyta CD] – k. 10)

W dniu 31 stycznia 2023 roku (...) Sp. z o.o. sp. k. w Ł. wystawiła na rzecz P. T. fakturę VAT nr (...) na łączną kwotę 11.456,68 zł w związku z przeprowadzoną naprawą pojazdu B. w związku ze szkodą numer (...). Stawka za robociznę blacharską i lakierniczą została wówczas ustalona na poziomie 290,00 zł netto. Wcześniej tj. w dniu 30 września 2022 roku wystawiona została faktura zaliczkowa nr (...) na kwotę 1.968,56 zł.

(faktury VAT [płyta CD] – k. 10)

W dniu 16 marca 2023 roku (...) Sp. z o.o. sp. k. w Ł. zawarła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. umowę powierniczego przelewu wierzytelności. Na jej podstawie przelano na rzecz powódki wierzytelność z tytułu odszkodowania z polisy AC poszkodowanego dotyczącej szkody komunikacyjnej w pojeździe marki B. o numerze rejestracyjnym (...), zarejestrowanej pod numerem (...).

(umowa powierniczego przelewu wierzytelności [płyta CD] – k. 10)

W tym samym dniu doszło do zawarcia między (...) Sp. z o.o. sp. k. w Ł., a (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. zlecenia do powierniczej umowy przelewu wierzytelności na podstawie której zlecono powódce wyegzekwowanie kwoty 13.425,24 zł wraz z należnymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie, wskazując że powyższa kwota stanowi różnię pomiędzy odszkodowaniem należnym za wykonaną usługę naprawy, a kwotą wypłaconą przez zakład ubezpieczeń.

(zlecenie do powierniczej umowy o przelew wierzytelności [płyta CD] – k. 10)

Wiadomością datowaną na dzień 6 marca 2023 roku powódka wezwała (...) S.A. do zapłaty kwoty 13.425,25 zł w związku ze szkodą (...) na pojeździe B.. Do wezwania załączono m.in. kalkulację naprawy nr (...) z której to wynikał koszt naprawy ustalony przez powódkę, a która to kalkulacja została następnie zweryfikowana przez ubezpieczyciela do kwoty 9.363,99 zł netto.

(wezwanie do zapłaty, kalkulacja naprawy, zweryfikowana kalkulacja naprawy, wiadomość e-mail powoda [płyta CD] – k. 10)

Na etapie postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel wypłacił tytułem odszkodowania w związku z przedmiotową szkodą kwotę 11.698,00 zł.

(bezsporne)

Warsztat w którym przeprowadzona była naprawa przedmiotowego pojazdu ma charakter warsztatu P., zajmującym się naprawą pojazdów B.. Koszty lakierowania są w nim wyższe niż w przeciętnym serwisie, gdyż używane są oryginalne części do marki B..

(zeznania A. W. [00:01:50 - 00:20:01] – k. 177,177v)

Średnia stawka roboczogodziny w dacie szkody w regionie (...) wynosiła 224,00 zł netto za roboczogodzinę w warsztatach naprawczych oferujących naprawy w standardzie porównywalnym do warsztatu wykonującego naprawę pojazdu.

Wysokość wyliczonej stawki średniej i wysokość współczynnika materiałowego na materiały lakiernicze w wysokości 100% są ustalone i wyliczone w sposób prawidłowy, zgodny z postanowieniami OWU AC (...) ustalonych uchwałą Zarządu (...) S.A. z dnia 30 marca 2021 roku nr (...).

Uzasadniony koszt naprawy pojazdu przy uwzględnieniu zapisów ogólnych warunków ubezpieczeń komunikacyjnych (...) ustalonych uchwałą Zarządu (...) S.A. z dnia 30 marca 2021 roku nr (...) wynosi 9.231,31 zł brutto (zaś przy przyjęciu stawki roboczogodziny w wysokości 290,00 zł netto oraz uwzględniając wzrost kosztów materiałów lakierniczych o współczynnik korekcyjny na poziomie 124,45% koszt naprawy pojazdu wynosi 10.124,41 zł).

Natomiast uzasadniony koszt naprawy pojazdu przy uwzględnieniu zapisów ogólnych warunków ubezpieczeń komunikacyjnych (...) ustalonych uchwałą Zarządu (...) S.A. z dnia 30 marca 2021 roku nr (...) w wariancie wyposażenia pojazdu ustalonego na podstawie rozkodowanego numeru VIN pojazdu wynosi 9.922,50 zł brutto. Przy czym uzasadniony koszt naprawy pojazdu przy uwzględnieniu zapisów ogólnych warunków ubezpieczeń komunikacyjnych (...) ustalonych uchwałą Zarządu (...) S.A. z dnia 30 marca 2021 roku nr (...) w wariancie wyposażenia pojazdu w pakiet aerodynamiczny wynosi 11.228,63 zł brutto.

Dokumentacja strony pozwanej znajdująca się w aktach szkody nie wskazuje na wersje wyposażenia pojazdu w pakiet aerodynamiczny, a także nie wskazuje na konieczność wymiany osłon dolnych silnika.

Jednakże analiza dokumentacji zdjęciowej znajdujące się w aktach szkody wskazuje na uszkodzenie osłony dolnej silnika czyli konieczność i zasadność jej wymiany. Nie sposób jednak jednoznacznie ustalić czy uszkodzona osłona składa się z jednej części (wersja pojazdu z rozkodowania nr VIN) czy składa się z dwóch oddzielnych elementów (wersja wyposażenia pojazdu w pakiet aerodynamiczny.

Ustalenie uzasadnionych kosztów naprawy odbywa się w oparciu o wskazania ogólnych warunków ubezpieczenia AC. Wynika z nich, że wartość szkody ustalana jest w oparciu
o średnią stawkę warsztatów porównywalnych kategorii do warsztatów wykonujących naprawy z okręgu warsztatu wykonującego naprawę. Z uwagi na fakt, iż naprawa odbywała się w warsztacie w Ł., koniecznym było dokonanie audytu 25 warsztatów autoryzowanych działających na terenie Ł. i okręgu (...). Na jego podstawie ustalono średnią stawkę występującą w regionie. Najwyższa stawka, która wystąpiła w audycie wynosiła 250,00 zł za roboczogodzinę pracy (w tym w serwisach klasy premium). Stawka 290,00 zł za roboczogodzinę jest zatem zawyżona.

Pierwsze rozkodowanie numeru VIN przez warsztat naprawczy nie zawiera pakietu aerodynamicznego, podobnie jak drugie, ale pakiet ten został dodany przez wykonującego kalkulację. Fabrycznie przedmiotowy pojazd nie posiadał pakietu aerodynamicznego.

(opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej – k. 53-56v; kalkulacja naprawy – k. 59 – 61; opinia uzupełniająca – k. 113 – 115; kalkulacja naprawy – k. 116 -118; ustna opinia uzupełniająca [00:02:55 – 00:26:41] – k. 207v-208; opinia uzupełniająca – k. 211 -213, kalkulacje naprawy – k. 214 – 219’ ustna opinia uzupełniająca [00:02:17 – 00:29:33] – k. 306v,307)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zebranych dowodów uznanych za wiarygodne, w szczególności zaś na podstawie dokumentów, które to przez żadną ze stron nie

były kwestionowane. Za wiarygodne uznać należało zeznania świadka A. W. co do okoliczności charakteru warsztatu w którym naprawa pojazdu B. była przeprowadzona, gdyż były w tym zakresie one jasne, spójne i logiczne.

Co do ustalenia wartości szkody w przedmiotowym pojeździe marki B., w tym zasadnej stawki roboczogodziny oraz kwestii uwzględnienia w szkodzie wersji wyposażenia z pakietem aerodynamicznym, Sąd oparł swoje ustalenia przede wszystkim na podstawie opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej. Opinię złożoną w niniejszej sprawie należało uznać za spójną i logiczną. Biorąc pod uwagę podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków Sąd uznał sporządzoną opinię za w pełni miarodajną i wyczerpującą. W szeregu opinii uzupełniających biegły w sposób wyczerpujący i przekonywujący odniósł się do zarzutów stron, uzasadniając swoje stanowisko.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo podlegało oddalenie w całości.

W niniejszej sprawie zasada odpowiedzialności pozwanego w związku ze szkodę zaistniałą w pojeździe nie była kwestionowania, zaś kwestie sporne koncentrowały się wokół wysokości należnego powódce odszkodowania.

Sporna pomiędzy stronami pozostawały wysokość stawki za roboczogodzinę prac blacharsko-mechanicznych i lakierniczych, z uwzględnieniem której wyliczone zostały koszty przeprowadzonej naprawy pojazdu oraz zakres naprawy, jak również spornym był fakt wyposażenia przedmiotowego pojazdu B. w pakiet aerodynamiczny i objęcie go ochroną w ramach zawartej umowy ubezpieczenia autocasco.

Pozwana kwestionowała ustalenia dokumentów prywatnych powoda – tj. kalkulacji naprawy i faktury VAT za naprawę pojazdu w zakresie w jakim mają wykazywać koszty naprawy pojazdu marki B. o numerze rejestracyjnym (...) wyliczony zgodnie z postanowieniami umowy dobrowolnego ubezpieczenia AC.

Materialnoprawną podstawę odpowiedzialności pozwanej na gruncie niniejszej sprawy stanowi przepis z art. 805 § 1 k.c.

Strony postępowania wiązała umowa ubezpieczenia AC w wariancie serwisowym.

W realiach niniejszej sprawy niewątpliwym jest, że pozwany ubezpieczyciel nie zaakceptował stawek obowiązujących w zakładzie naprawczym prowadzonym przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością spółkę komandytową z siedzibą w Ł., skoro ustalając wysokość należnego odszkodowania dokonał ich weryfikacji. Powód nie wykazał przy tym, ażeby nie tylko zakres naprawy, ale także owe stawki roboczogodziny stosowane przez zakład naprawczy były z ubezpieczycielem „uzgodnione”. Nie sposób utożsamiać bowiem uzgodnienia z samym faktem przedstawienia ubezpieczycielowi kalkulacji wystawionej przez warsztat naprawczy. Nie można także oczekiwać od ubezpieczyciela pokrycia kosztów naprawy wyliczonego w oparciu o stawki w dowolnej wysokości, niezależnie od postanowień umowy ubezpieczenia łączącej go z poszkodowanym. Obowiązek pokrycia pełnych kosztów naprawy spoczywa niewątpliwie na właścicielu uszkodzonego pojazdu, skoro dokonując zlecenia naprawy zgodził się na stawki w kwestionowanej przez pozwanego wysokości.

Warunki ustalenia odszkodowania w przypadku szkody określał §12 oraz §17 Ogólnych Warunków Ubezpieczeń Komunikacyjnych (...) ustalonych uchwałą Zarządu (...) Spółki Akcyjnej nr (...).

Zgodnie z §12 ust. 1 pkt 15 OWU, ubezpieczeniem AC nie są objęte szkody powstałe w wyposażeniu pojazdu niewymienionym w umowie AC lub w wyposażeniu pojazdu zamontowanym po zawarciu umowy AC, o którym nie powiadomiono (...).

Jednocześnie zgodnie z §17 ust 3 pkt 2a OWU (w przypadku szkody częściowej) wysokość odszkodowania ustala się z uwzględnieniem sposobu naprawy pojazdu w wybranym przez ubezpieczonego warsztacie oraz w oparciu o zasady zawarte w systemie A., E. lub D., z zastosowaniem stawki za roboczogodzinę ustalonej przez (...) w wariancie serwisowym i optymalnym – w oparciu o średnie ceny usług stosowane przez warsztaty porównywalnej kategorii do warsztatu wykonującego naprawę, działające na terenie województwa, w którym znajduje się ten warsztat. Jednocześnie, w razie udokumentowania naprawy pojazdu rachunkami lub fakturami VAT, PZU weryfikuje koszty wynikające z tych rachunków lub faktur VAT pod kątem ich zgodności z zasadami określonymi w ust. 3 (§17 ust. 4).

W toku postępowania likwidacyjnego warsztat zgodnie z treścią zlecenia naprawy sporządził kalkulację naprawy i przed przystąpieniem do naprawy przedłożył ją zakładowi ubezpieczeń celem uzgodnienia kosztów naprawy stosownie do wymogów sformułowanych w OWU AC, Zakład ubezpieczeń zweryfikował przedłożoną mu przez warsztat kalkulację naprawy i zakwestionował ją co do kwoty dochodzonej pozwem.

Konieczna była zatem ocena, na kim spoczywał ciężar dowodu wymienionych spornych okoliczności sprawy.

Zgodnie z zasadami procesu cywilnego ciężar przedstawiania materiału dowodowego spoczywa na stronach (art. 232 k.p.c., art. 3 k.p.c., art. 6 k.c.). Jego istota sprowadza się do ryzyka poniesienia przez stronę ujemnych konsekwencji braku wywiązania się z powinności przedstawienia dowodów. Skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest tylko to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona, która nie udowodni przytoczonych twierdzeń, utraci korzyści, jakie uzyskałaby aktywnym działaniem. Artykuł 6 k.c. określa reguły dowodzenia, tj. przedmiot dowodu oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia, przy czym sąd nie ma obowiązku dążenia do wszechstronnego zbadania wszystkich okoliczności sprawy oraz nie jest zobowiązany do zarządzania dochodzenia w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie. Nie ma też obowiązku przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na tej stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (vide: Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 28 listopada 2019 r. , I AGa 50/19).

Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy, w ocenie Sądu, ciężar wykazania, że pozwana wypłaciła odszkodowanie w zaniżonej wysokości spoczywał na powódce.

Skoro powód kwestionował przyjęte w procesie likwidacyjnym stawki za roboczogodzinę i zakres prac naprawczych, to winien udowodnić, że zachodzą przesłanki do przyjęcia stawek w innej wysokości oraz że zakres prac był inny niż przyjęty przez pozwaną (por. Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 4 stycznia 2022 roku, sygn.. akt III Ca 108/21).

Zaznaczyć trzeba, że powódka nie wykazała faktycznie poniesionych kosztów naprawy, lecz przedstawił jedynie fakturę VAT, kwestionowaną przez pozwaną jeszcze na etapie postępowania likwidacyjnego.

Tego rodzaju dowód, stanowi jedynie dokument prywatny. Nie ulega wątpliwości, że kalkulacja ta nie mogła zastąpić dowodu z opinii biegłego odpowiedniej specjalności.

Tym samym wskazana przez powoda wartość stawek za roboczogodzinę i zakres prac w sporządzonej przez niego fakturze VAT nie może stanowić wiarygodnego źródła dowodowego i nie mogła być podstawą zasądzenia należnego powodowi odszkodowania.

Jedynym bowiem dowodem przydatnym dla zweryfikowania żądania pozwu, w tym zarzutów powódki, co do uchybień popełnionych przy szacowaniu szkód przez ubezpieczyciela i ustalenia, czy szkoda wyrządzona w pojeździe powódki jest wyższa, niż ustalona przez pozwaną, jest dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej. Wszelkie zarzuty powódki dotyczące ustaleń poczynionych w toku dokonanego przez pozwanego oszacowania szkody, w tym również dotyczące rozmiaru szkód i wysokości szkody, musiały zostać zweryfikowane w oparciu o wiadomości specjalne.

Dowód ten jest jedyną drogą pozyskania koniecznych do rozstrzygnięcia wiadomości specjalnych i nie mógł być zastąpiony inną czynnością dowodową.

Na tej też podstawie Sąd jednoznacznie ustalił, iż średnia stawka roboczogodziny w dacie szkody w regionie (...) wynosiła 224,00 zł netto za roboczogodzinę w warsztatach naprawczych oferujących naprawy w standardzie porównywalnym do warsztatu wykonującego naprawę pojazdu, zaś stawka zastosowana na poziomie 290,00 zł netto jest stawką zawyżona. Sąd jednocześnie nie miał wątpliwości, iż pozwany winien odpowiadać za uszkodzenia pojazdu obejmujące elementy wyraźnie wskazane w polisie ubezpieczenia lub też elementy wynikające z rozkodowanego numeru VIN. Z tego też względu Sąd doszedł do przekonania, że uzasadniony koszt naprawy pojazdu przy uwzględnieniu zapisów OWU w wariancie wyposażenia pojazdu ustalonego na podstawie rozkodowanego numeru VIN pojazdu wynosi 9.922,50 zł brutto. Oznacza to zatem, iż na etapie postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel w całości pokrył wartość przedmiotowej szkody, gdyż wypłacił tytułem odszkodowania kwotę 11.698,00 zł, co też pozostawało poza sporem w niniejszej sprawie.

Należy zauważyć, iż fabrycznie przedmiotowy pojazd nie posiadał pakietu aerodynamicznego. Pakiet ten nie został także wymieniony bezpośrednio w polisie obejmującej przedmiotową umowę ubezpieczenia AC. Z tego też względu nie sposób uznać odpowiedzialności ubezpieczyciela w tym zakresie, zaś wykazanie okoliczności posiadania przez pojazd przedmiotowego pakietu w dniu zawarcia umowy ubezpieczenia spoczywała wyłącznie na powodzie.

W konsekwencji, powódka nie sprostała obowiązkowi wynikającemu z treści art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. i nie udowodniła wysokości roszczenia z którym wystąpiła. Oczywistym jest, że obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa przede wszystkim na stronach, przy czym ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie spoczywa na tej ze stron, która z faktów tych wywodzi skutki prawne – w tym wypadku na powódce.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. nie zdołał wykazać, że zasadnym jest ustalenie wysokości odszkodowania za szkodę w pojeździe marki B. o numerze rejestracyjnym (...) wynikającą ze zdarzenia z dnia 7 sierpnia 2022 roku przy uwzględnieniu stawek zastosowanych przez zakład dokonujący naprawy, tj. w kwocie po 290 złotych netto za roboczogodzinę prac blacharsko – mechanicznych i lakierniczych oraz przy uwzględnieniu objęcia ubezpieczeniem także pakietu aerodynamicznego, wskutek czego powództwo podlegało oddaleniu, o czym Sąd orzekł na podstawie art. 805 k.c. w zw. z §12 ust. 1 pkt 15 oraz §17 ust 3 pkt 2a Ogólnych Warunków Ubezpieczeń Komunikacyjnych (...) ustalonych uchwałą Zarządu (...) Spółki Akcyjnej nr (...).

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., zasądzając od powódki na rzecz pozwanej kwotę 2.417,00 zł na którą to składają się: opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00zł, zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego w kwocie 1.500,00 zł (k. 40) oraz 900,00 zł wynagrodzenia pełnomocnika będącego radcą prawnym w stawce minimalnej (§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 roku). O powyższym Sąd orzekł w pkt II wyroku.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Sąd uwzględniając, iż strona pozwana przegrała niniejszą sprawę w całości, nakazał pobrać od powódki na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Łęczycy kwotę 2.100,52 zł. Złożyło się na nią wynagrodzenie biegłego sądowego (698,48 zł – k. 126, 1.142,33 zł – k. 226, 259,71 zł – k. 311) tymczasowo wypłacone ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Łęczycy. O powyższym Sąd orzekł w pkt III wyroku.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji.

Sędzia Wojciech Wysoczyński