Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Łęczycy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 10 lipca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Łęczycy, I Wydział Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Wojciech Wysoczyński

Protokolant: stażysta Olga Paciorek

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2018 roku, w Ł., na rozprawie,

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko A. K.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz A. K. kwotę 3.617 ( trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt I C 5/18

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2017 roku powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika – radcę prawnego - wniósł do pozew przeciwko A. K. o zapłatę kwoty 20.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie naliczanymi od kwoty 7.962,82 od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP naliczanymi od kwoty 12.207,118 od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Jednocześnie pełnomocnik powoda wniósł o zwrot kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego (pozew k.2-3).

W dniu 13 grudnia 2017 roku, Sąd Rejonowy w Łęczycy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględniający roszczenie pozwu (nakaz zapłaty k. 28).

W dniu 22 grudnia 2017 roku, pozwana reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika – radcę prawnego wywiodła sprzeciw od przedmiotowego nakazu zapłaty. W sprzeciwie strona pozwana podniosłą zarzut przedawnienia roszczenia. Strona pozwana wniosła o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu ( protokół rozprawy k. 31-32).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 sierpnia 2008 roku, pozwana A. K. zawarła z wierzycielem pierwotnym (...) Bank S.A. z siedzibą we W. umowę kredytu gotówkowego numer (...). Wierzyciel pierwotny udzielił pozwanej pożyczki gotówkowej w kwocie 13.483,90 złotych na okres do 23 sierpnia 2013 roku ( umowa k.17-18).

Pozwana nie spłaciła w całości kredytu udzielonego jej przez (...) Bank S.A. z siedzibą we W.. Z uwagi na niedokonywanie spłat rat pożyczki, powód pierwotny, wypowiedział pozwanej umowę kredytu gotówkowego numer (...) ( okoliczności bezsporne ).

W dniu 22 listopada 2010 roku, (...) Bank S.A. z siedzibą we W. zawarł z (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. umowę sprzedaży wierzytelności.

W załączniku do umowy wymieniono umowę nr. (...) na kwotę 14.450.10 złotych ( umowa cesji k. 11 – 14).

W dniu 8 grudnia 2010 roku, (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zawiadomił pozwaną o przelewie wierzytelności (zawiadomienie k. 15 ).

W dniu 7 sierpnia 2017 roku, (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 28.123,50 złotych ( wezwanie k. 16).

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na treści złożonych dokumentów, których prawdziwość nie została przez strony zakwestionowana.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo jest bezzasadne.

Zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew) chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki ( § 2).

W myśl art. 513 § 1 k.c. dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie.

W myśl art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Jak stanowi bowiem przepis art. 117 k.c., roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu (z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie).

Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie może się uchylić od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia (art. 117 zd. 1 k.c.).

Co do zasady roszczenia wynikające z umowy o kredyt przedawniają się z upływem trzech lat. Bowiem w przypadku przedmiotowych wierzytelności ma zastosowanie art. 118 k.c. przewidujący dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – jeśli przepis szczególny nie stanowi inaczej - trzyletni termin przedawnienia.

Zawarcie przez bank z pozwaną umowy kredytowej niewątpliwie stanowiło czynność prawną związaną z prowadzoną przez pozwanego działalnością gospodarczą.

Jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 października 2003 r., II CK 113/02, OSP 2004/11/141, Pr.Spółek 2004/6/59, termin przedawnienia roszczenia banku wobec osoby niebędącej przedsiębiorcą wynosi trzy lata.

Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne (art. 120 § 1 k.c.), czyli dnia, w którym wierzyciel wymaga spełnienia zobowiązania.

Z treści pozwu, nie wynika jednoznacznie, kiedy roszczenie dochodzone pozwem stało się wymagalne. Niemniej jednak, z twierdzeń powoda wynika, że do wypowiedzenia umowy pomiędzy wierzycielem pierwotnym a pozwaną doszło przed dniem zawarcia umowy sprzedaży wierzytelności tj. przed dniem 22 listopada 2010 roku. Zatem w chwili nabycia wierzytelności przez powoda była ona wymagalna.

Roszczenie dochodzone przez stronę powodową uległo więc zatem przedawnieniu. Powództwo zostało wytoczone przez powoda w dniu 10 listopada 2017 roku.

Mając powyższe na uwadze, uznać należy, że w toku procesu strona powodowa nie uwodniła wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. iż przysługuje jej względem pozwanej nie przedawnione roszczenie. Jak wskazano powyżej pozwana skutecznie podniosła zarzut przedawnienia wobec całości roszczenia.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 513 § 1 k.c. oraz art. 117 k.c. powództwo należało oddalić.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. i obciążył nimi powoda jako przegrywającego sprawę, jak w punkcie drugim sentencji wyroku. Na sumę orzeczonych kosztów składają się: stawka minimalna kosztów zastępstwa procesowego pozwanej reprezentowanej przez radcę prawnego oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa.